Allah’a ve buyruklarına tam bir teslimiyetle boyun eğme ve mazluma umut olma şuuru, kurban ibadetinin temelini oluşturur. Yalnızca kurban kesip etini yemek, dolaplarımızı etle doldurmak değil, olmayanlarla paylaşmak, bu ibadetin asıl temâsıdır… “Kurban Kesmezsem etrafım ne der?”, “Keselim de buzluk dolsun!” üzere dünyevi hislerden arınmış bi niyet, mümin için kuraldır. Kurban kesen müslümana her şeyden evvel takva gerekir…

Kurban; hacda arınmış bir mü’minin kestiği kurbanla ibadetini tamamayışıdır.

Allah (c.c) bunu bize bir ayetle büsbütün özetlemiştir. “Kurbanların ne etleri, ne de kanları Allah’a ulaşır. Allah’a ulaşan fakat takvanızdır.” (hac-37)

Günümüzde sevgi, dostluk ve paylaşmanın kıymetini daha iyi bir biçimde anlayabildiğimiz bayramlarda aileler ortası bağlar kuvvetlenir.

Öbür bayramlara göre paylaşma ve cömertliğin çizgi safhada olduğu kurban kısmı ile et paylaşımı yapılmaktadır.

Maddi durumu iyi olmayan komşulara, arkadaşlara, tanıdıklara ya da hiç tanınmasa dahi yardıma muhtaç olduğu bilinen yurt dışındaki Müslüman kardeşlerimize göndereceğimiz yardımlarla Allah (c.c)’un isteğinin kazanılması ümit edilebilir.

KURBAN SÖZÜNÜN MANASI NEDİR?

Arapça’da gerek maddî gerekse mânevî her türlü yakınlığı ve yakın olmayı kuşatacak bir mana yelpazesine sahip olan kurbân sözü dinî terminolojide kendisiyle Allah’a yaklaşılan şeyi, özel olarak da Allah’a yakınlık sağlamak, yani ibadet (kurbet) gayesiyle aşikâr vakitte makul cinsten hayvanları kesmeyi ve bu gayeyle kesilen hayvanı tabir eder. Kurban ibadeti, çabucak bütün dinlerin ana temalarından birini teşkil eder.

KURBAN İLE ALAKALI AYET VE HADİSLER

Âişe (r.a.)’dan rivayet edildiğine nazaran, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Ademoğlu kurban kesme gününde Allah katında kan akıtmaktan daha sempatik bir amel işlememiştir. O kurban, kıyamet günü boynuzları, kılları ve tırnaklarıyla gelecektir. Kurbanın kanı yere düşmeden evvel Allah katında çabucak kabul olunur. Bu sebeple kestiğiniz kurbanlardan ötürü düşünce değil gönlünüz güzel olsun.” (İbn Mâce, Edahî: 3)

“Onlara, Adem’in iki oğlunun haberini gerçek olarak anlat: Hani birer kurban takdim etmişlerdi de birisinden kabul edilmiş, başkasından ise kabul edilmemişti. (Kurbanı kabul edilmeyen kardeş, kıskançlık yüzünden), ‘And olsun seni öldüreceğim.’ dedi. Başkası de ‘Allah fakat takva sahiplerinden kabul eder.’ dedi…” (Mâide müddeti 5/27)

Enes b. Mâlik (r.a.)’ten rivayet edildiğine nazaran: “Resulullah (s.a.v.) boynuzlu, alaca renkli iki koçu kendi eliyle keserek kurban etti. Besmele çekti, tekbir aldı ve keserken ayağını koçların sağ yanı üzerine koydu.” (Buhârî, Edâhî: 7; Müslim, Edahî: 3)

“De ki: Elbet benim namazım, kurbanım, hayatım ve vefatım hepsi âlemlerin Rabbi Allah içindir.” (En’ âm mühleti 6/162)

Berâ b. Âzib (r.a.)’dan merfu olarak rivayet edilen hadisinde Resulullah (s.a.v.) şöyle buyuruyor: “Topal hayvan, tek gözlü hayvan, hastalığı belirli olan hayvan, zayıf ve cılız hayvan kurban edilmez.” (Ebû Dâvûd, Dahaya: 5; İbn Mâce, Edahî: 8)

“Biz, her ümmete -(Kurban kesmeye uygun) hayvan cinsinden kendilerine rızık olarak verdiklerimiz üzerine Allah’ın ismini ansınlar diye- kurban kesmeyi gerekli kıldık. İmdi, İlahınız, bir tek İlah’tır. O denli ise, O’na teslim olun. (Ey Muhammed!) O ihlaslı ve mütevazı insanları müjdele!” (Hac mühleti 22/34)

“Resulullah (s.a.v.), Ramazan Bayramı namazına bir şeyler yemeden çıkmazdı. Kurban Bayramı’nda ise, namazdan dönünceye kadar bir şey yemezdi.”(Büreyde, Kütüb’ü-Sitte: Hadis no: 3048)

“Biz, büyükbaş hayvanları da sizin için Allah’ın (dininin) işaretlerinden (kurban) kıldık. Onlarda sizin için hayır vardır. Şu hâlde onlar, ayakları üzerine dururken üzerlerine Allah’ın ismini anınız (ve kurban ediniz). Yan üstü yere düştüklerinde ise, artık (canı çıktığında) onlardan hem kendiniz yiyin hem de gereksinimini gizleyen/gizlemeyen yoksullara yedirin. İşte bu hayvanları biz, şükredesiniz diye sizin istifadenize verdik.” (Hac mühleti 22/36)

“Kendilerine ilişkin birtakım faydalara şahit olsunlar. Kendilerine rızık olarak verdiği kurbanlık hayvanlar üzerine belli günlerde Allah’ın ismini ansınlar. İşte bunlardan yiyin, zahmet içindeki yoksulu de doyurun”. (Hac müddeti 22/28)

“Şimdi sen Rabbine kulluk et ve kurban kes.” (Kevser müddeti 108/2)

“Biz, oğluna bedel ona büyük bir kurban verdik.” (Sâffât müddeti 37/107)

Resululah (s.a.v.) buyurdular ki: “Allah indinde günlerin en büyüğü Kurban Bayramı günüdür. Bunu, fazilette nefr günü (teşrik günlerinin ikinci günü) takip eder.”

“Haccı ve umreyi Allah için tam yapın. Şayet (bunlardan) alıkonursanız kolayınıza gelen kurbanı gönderin. Kurban, yerine varıncaya kadar başlarınızı tıraş etmeyin. Sizden her kim hasta olursa veya başından bir rahatsızlığı varsa, oruç yahut sadaka yahut kurban olmak üzere fidye gerekir. (Hac seyahati için) emin olduğunuz vakit kim hac günlerine kadar umre ile faydalanmak isterse, kolayına gelen bir kurban kesmek gerekir. Kurban kesmeyen kimse hac günlerinde üç, memleketine döndüğü vakit yedi olmak üzere oruç meblağ ki, hepsi tam on gündür. Bu söylenenler, ailesi Mescid-i Haram civarında oturmayanlar içindir. Allah’tan korkun. Biliniz ki Allah’ın vereceği ceza ağırdır.” (Bakara mühleti 2/196)

Ensonhaber