Anna Jarvis, günümüzde kutladığımız anneler gününün kurucusudur. Temelinde bu uygulamayla dünyadaki tüm anneleri onurlandırmayı amaçlayan Jarvis, bir gün bir restoranda yemek yerken menüde anneler günü salatası ismi verilen bir eser gördü ve o an yaptığı yanlışın farkına vardı.
Yaratıcılığında büyük hissesi olan anneler günü ticari hırsların kurmanı oluyordu. Anna Jarvis, bundan sonraki hayatını bu algıyı kırmak ve anneler gününü kaldırmak için harcadı.
Annelik kutlamaları, ana tanrıçalar Rhea ve Kybele’nin onuruna şenlikler düzenleyen Antik Yunanlılara ve Romalılara kadar uzanıyor.
İşte Anneler Günü’nün gerçek hikayesi…
ANNELER GÜNÜ NASIL ORTAYA ÇIKTI?
Yıllar önce Amerika Birleşik Devletleri Virginia eyaletinde yaşayan Anna Jarvis isimli bir bayanın 1905 yılında vefat eden annesi için her sene kutlama yapma isteğiyle ile birlikte doğmuştur. Söylenenlere bu kutlama birinci sefer 1908 yılında 407 çocuk ve annenin bir ortaya gelmesiyle yapılmıştır.
O periyotta bu kutlama çok büyük bir ilgi gördü ve farklılık yarattı. Ve tarihler 1914 yılını gösterdiğinde ise bu periyot artık resmiyet kazandı. Yıllar sonra bunun bir ticarete dönüştüğünü anlayan Anna bununla ilgili birçok çaba verdi davalar açtı ama hepsi karşılıksız kaldı.
Bir diğer söylentiye nazaran ise anneler günü; Yunan mitolojisindeki pek çok ilah ve tanrıçanın annesi olan Rhea onuruna verdikleri yıllık ilkbahar şenliği kutlamalarıyla başlandığı söylenir.
Antik Romalılar ilkbahar şenliklerinde İsa’nı doğumundan 250 yıl evvel ana tanrıça Kibele için anneler gününü kutlar ve onu anardı. Yakın devirde ise birinci olarak Amerika Birleşik Devletlerinde kutlandı ve orada resmiyet kazandı. Ardından Anneler Günü bütün dünyada yankı uyandırdı.
ANNA JARVİS VE ANNELER GÜNÜ
1864’te doğan Jarvis, 13 çocuk doğuran bir annenin 10’uncu çocuğuydu. Ancak ne yazık ki kardeşlerinden birçoğu ölmüştü. Hayatta kalan 4 çocuktan biri Anna’ydı.
Annesi Ann Maria Reeves Jarvis, Batı Virginia’lı savaş ters bir aktivist ve öğretmendi. Sıhhat şartlarını iyileştirmek için kendini askerlerin hayatına adamıştı. Amerikan İç Savaşı’ndan sonra anneler için ‘Arkadaşlık Günü’ ismi altında bir gün bulmuş ve bu günün barış, huzur ve seferberlik için önemli olduğunu söylemişti.
Anna’nın, annesi vefat ettikten sonra bu günden esinlenerek ‘Anneler Günü’nü ilan ettiği söylenir.
1876’da Ann Reeves Jarvis, 12 yaşındaki kızı Anna Jarvis’in de ortalarında bulunduğu öğrencilerine bir sabah “Umuyorum ki bir gün birileri insanlığa yaptığı yardımlarından ötürü unutulmaz bir anneler gününde anılır” demişti. Anna, o günü asla unutmadı.
1905 yılı mayıs ayının ikinci pazar gününde annesini kaybettiğinde 41 yaşındaydı ve annesine yaşarken gereğince ilgi göstermediğini düşünüyor, çok üzülüyordu.
1907’de acısını dindirmek için arkadaşlarıyla birlikte mayıs ayının ikinci pazar günü, hayatta olan ya da olmayan tüm anneler için kutlama yapmaya karar verdi. 1 yıl sonra kutlamalar gittikçe yaygınlaştı.
1908’de birinci Anneler Günü, Anna’nın annesinin 20 yıl öğretmenlik yaptığı kilisede düzenlenen aktiflikte 407 çocuk ve annelerin iştirakiyle kutlandı. Gelenlere annesinin en sevdiği çiçek olan beyaz karanfil dağıtıldı.
Amerika Temsilciler Meclisi bu stil özel günlerin devamının gelebileceği gerekçesiyle günü resmileştirmeyi reddetse de ABD Lideri Woodrow Wilson 1914’te bugünü resmi ‘Anneler Günü’ olarak ilan etti.
Jarvis hiç evlenmedi ve çocuğu olmadı. Yalnızca bir kardeşinin, Josiah’ın çocuğu vardı.
Anneler Günü’nün vakit içinde ticari gayelere alet edilmesinden Jarvis son derece rahatsızdı ve bununla savaşmak için aile servetini harcadı. Günden kâr gözetme peşinde olanlara karşı kampanyalar düzenledi. Bilhassa kafayı tebrik kartları şirketlerine, şekerlemecilere ve her mayıs ayında fiyatları tavan yapan çiçekçilere taktı. Daima “İşin içine giren para, masumiyeti öldürdü”, “Annelerin, bugünde onurlandırılmak yerine ismi kirletiliyor” der, hayır kuruluşlarına bile güvenmezdi.
Karanfil, Javis’in annesinin en sevdiği çiçeklerdi. Bu yüzden günü temsil eden çiçek karanfildi. Jarvis’e nazaran beyaz karanfiller vefat eden anneleri, kırmızılarsa hayatta olanları temsil ediyordu. Tüm çocuklara “Onu bu günde kesinlikle ziyaret edin, mektup yazın” kaygısı.
Tüm servetini bu ticarete dönüşmüş günü ortadan kaldırmak için harcadı. 1948 yılında ise beş parasız ve tek başına bir sanatoryumda öldü.
Ensonhaber
