Amalgam; gümüş, kalay, bakır ve çinko üzere bileşenlerden oluşan tozun cıva ile karıştırılması sonucu ortaya çıkan ve uzun yıllardan beri diş hekimliğinde dolgu materyali olarak kullanılan bir alaşımdır. Görsel olarak fazla tercih edilmeyen bu dolgu hususu emniyetli olmasıyla son vakitlerde tekrar ilgi görmeye başladı. Dr. Beğenilen Armutçu Ulusoy, amalgam unsurunun hangi durumlarda kullanıldığı, avantajları ve dezavantajları hakkında ise tüyolar verdi.

HANGİ DURUMLARDA TERCİH EDİLİYOR

Birçok ülkenin standartlarında belirlenmiş olan amalgam formülünün yaklaşık olarak yüzde 65-69 Gümüş (Ag), yüzde 6 Bakır (Cu), yüzde 1-2 Çinko (Zn), yüzde 29 Kalay (Sn) bedellerini kapsadığını söz eden Ulusoy, amalgamın kullanım alanlarını sıraladı: “Orta ve büyük onarımlarda, estetiğin kıymetli olmadığı bölgelerde, çok okluzal kontak alanları varsa, iyi izolasyon sağlanamadığı durumlarda, onarım kök yüzeyine ulaştığında, parsiyel protezlere ayak olan dişlerde, süreksiz yada çürük denetimi hedefi ile yapılan onarımlar.”

Ulusoy, amalgam ile yapılan onarımların avantaj ve dezavantajlarını da şu halde anlattı: “Tek oturumda ve kolay uygulanması, tansiyon kuvvetlerine güçlü olması, aşınma direncinin harika olması, klinik ömrünün uzun olması, kompozit onarımlara nazaran ucuz olması.”

Dezavantajları ise: “Estetik olmaması, çok konservatif preparasyonlarda uygulanamaması, yalıtkan olmaması, preparasyonlarının sıkıntı olması, başlangıçta mikrosızıntının fazla olması.”

”EN MUTEBER RESTORATİF MADDE”

Ulusoy, bilimsel çalışmalar göz önüne alındığında amalgamın tez edildiği üzere rastgele önemli hastalığa yol açmadığı ve günümüzde bu dolgu hususunun, cıva hijyen kurallarına uymak koşuluyla güvenli bir şekilde kullanılabileceğini belirterek, “Klinik araştırmalar sonucunda; amalgam kadar ekonomik, uzun süre başarısı kanıtlanmış ve biyouyumlu bir restoratif unsur bulunana kadar, hastalarımıza amalgamın güvenilir ve tehlikesiz bir restoratif husus olduğunu söyleyebilir ve kliniklerimizde güvenle kullanabiliriz.”

Ensonhaber