Sıhhat çalışanlarımız sarsıntı bölesinde 7 gündür of bile demeden kesintisiz sıhhat hizmeti vermeye devam ediyor.

Sağlık çalışanı olup, sarsıntı bölgesinde vazife yaparken, konutu yıkılan, yakınlarını kaybeden, aile bireylerini, arkadaşlarını, yakınlarını kaybederek, depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın her biri,  bağrına taş bastı,  sessiz çığlıklarıyla, için için ağlayarak vazifelerine devam ediyorlar. Her bir arkadaşımızı alınlarından öpüyoruz. Âlâ ki varsınız.

Ancak, her vakit olduğu üzere on binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği sarsıntıda birebir vakitte depremzede olan sıhhat çalışanlarımızın tekrar sesini duyan, gözyaşını silen yok.

İskenderun devlet hastanesinde A blokta arkadaşlarını kaybeden sıhhat çalışanları diyor ki, zelzele esnasında hastanede olanların bir kısmı göçük altında, vazifede olmayıp konutunda olanların meskenleri yıkıldı. Yaralı olan, aileleri dağılan binlerce sıhhat çalışanı var. 

Ve bir tarafta öteki vilayetlerimizden bölgeye gitmek isteyen sıhhat çalışanları, başka tarafta işçi eksiği var diye misyona çağrılan depremzede tabipler, hemşireler, teknisyenler, 112 çalışanları. 

Depremden etkilenip misyona devam eden, misyona çağrılan sıhhat işçilerine,  hiçbir yetkili sormuyor, psikolojiniz nasıl? Meskeniniz yıkıldı mı? Aileniz ne durumda? Diye.

Milletimize hizmet edecek olan sıhhat çalışanlarımız öncelikle kendilerinin ve ailelerinin inançta olduğunu bilmeli ki, yanılgı kabul etmeyen sıhhat hizmeti sunumunda kusur hissesi en az düzeye insin.

Sosyal medyaya yansıyan imajda, bir sıhhat işçimiz Sıhhat Bakanına kederini anlatmaya çalışıyor; “ bir şey anlatabilir miyim, bizim bu gün ameliyathanede çalışıyorum 7. Günümüz çok sıkıntı durumdayız yani o kadar makûs kaidelerde çalıştık ki, o hastaları o ampütasyonları her şeyi görerek bu türlü artık hudut krizleri, yani bizde depremzedeyiz kimse bizi anlamıyor lütfen bu mevzuda bir şeyler yapın.  Ne olur” diye yalvararak sıkıntısını anlatmaya çalışırken Sıhhat Bakanının yoluna devam etmesi, yanındaki bürokratların bakan beyefendisi ortamdan uzaklaştırmaya çalışması ve kaygısını anlatmaya çalışan çalışana “görevdesiniz şu anda” diye uyarması sıhhat çalışanlarının durumunu anlamak açısından epey kıymetli.

Sayın Sıhhat Bakanımızın yaptığı açıklamalarda;  “Afet bölgesinde vazife yapmakta olan sıhhat çalışanlarımızdan depremzede yakınları bulunanların, idari müsaadeli sayılabileceği…” ve “Afet bölgesindeki sıhhat tesislerimizde vazife yapan işçilerimizden birinci derece yakını vefat eden, yaralanan yahut göçük altında kalan ve bu nedenle misyonunu sürdüremeyecek duruma gelenler için 20 Şubat 2023 tarihine kadar idari müsaade verilmesi konusunda gerekli kolaylığın sağlanması…”  açıklamalarındaki sözler kesin sözler olmamakla birlikte kâfi de değildir. 

Peki ne yapılabilir?

Öncelikle bölgede hizmet eden sıhhat çalışanlarımızın önüne hiçbir kaide konulmadan isteyen arkadaşlarımız dinlendirilmesi, Üç beş aylık, süreksiz müddetli bile olsa, isteyen sıhhat çalışanlarımızın, diğer bölgelerdeki çalışanlarımızla yer değiştirebilmesi, Zelzele bölgesinde yakınları olanların istemeleri durumunda, memleketlerine tayinlerinin yapılması.

Deprem endişesiyle misyon yapmamak için yeteri kadar sahra hastaneleri kurulması, sıhhat çalışanlarımızın morali, motivasyonu ve hizmet kalitesi açısından değerli olduğunu düşünüyoruz. 

10 binlerce vatandaşımızın hayatını kaybettiği bu sarsıntıda zelzeleye dayanıksız raporu olup, yıkılan hastaneler göstermiştir ki, halkımıza hizmet edecek olan sıhhat kuruluşlarımız günün kurallarına nazaran, son teknolojiyle, sarsıntıya güçlü biçimde yapılmalıdır ki, yıkılmasın. 

Ve bölgedeki en değerli problemlerden birinin de, koordinasyonsuzluk olduğunu yeniden bölgedeki arkadaşlarımız söz ediyorlar. Bölgeye gidip saatlerce bekleyenler, hava alanlarında saatlerce bekletilenler de yaşanan düşüncelerden  bazıları.

Kaynak: (BYZHA) – Beyaz Haber Ajansı